Eat the rainbow!

Zopas verscheen de nederlandse vertaling van het boek Toxic Legacy van Stephanie Seneffe onder de titel “Giftige erfenis”. Het boek werpt een nieuw licht op het gebruik van glyfosaat als onkruidverdelger. Stephanie Seneffe, een senior scientist van het MIT in Boston, toont in dit boek de vele nefaste gevolgen ervan aan.

In het boek geeft ze een leesbare, fascinerende kijk op hoe door mensen gemaakte chemicaliën op basis van Glyfosaat, de lucht die wij inademen, het water dat wij drinken en het voedsel dat wij eten binnendringen. Giftige Erfenis is zowel een wetenschappelijk exposé als een inspirerende oproep om in actie te komen. Door de duivelse mechanismen te onthullen waarmee glyfosaat de gezondheid van de mens beschadigt heeft dit boek de manier waarop wij over voedsel denken, aangescherpt.

In het midden de vorige eeuw heeft het tientallen jaren geduurd alvorens men het gevaar van DDT wilde inzien om het tenslotte te verbieden en vast te stellen dat de gevolgen nog altijd voortduren. Met onkruidverdelgers op basis van glyfosaat gaat het precies dezelfde weg op. Ook nu weer zullen de nadelige gevolgen van het veralgemeende gebruik ervan nog decennia lang merkbaar zijn.

Sinds 1974 wordt wereldwijd ongeveer 8,6 miljard kilogram glyfosaat gebruikt. Wij zijn nu met 8 miljard mensen.

Glyfosaat verarmt niet alleen de planten omdat ze minder mineralen opnemen. Die planten bevatten ook glyfosaat die wij dan opeten. Producenten beweren wel dat glyfosaat niet schadelijk is voor de mens. Glyfosaat werkt namelijk in op de stofwisselingsroute van plantaardige cellen, de Shikimaat route genoemd, en die is verschillend met de stofwisseling van menselijke cellen. Dat blijkt slechts gedeeltelijk juist te zijn want bijna alle micro-organismen in onze darmen hebben wel die Shikimaat route. Ze gebruiken die Shikimaatroute om tryptofaan, tyrosine en fenylanine aan te maken. Juist omdat menselijke cellen geen shikimaatroute hebben, zijn wij voor het aanvullen van deze essentiële aminozuren van onze darm bacteriën afhankelijk en die bacteriën zijn van onze voeding afhankelijk.

Het boek geeft heel veel technische informatie over de werking van glyfosaat op de planten maar vooral op de invloed op onze gezondheid.

De noodzaak om meer en gevarieerder bio groenten en fruit te eten krijgt bij het lezen van dit boek een nieuw belangrijk argument. Gevarieerd omdat elke groente en elke fruitsoort zijn eigen soort plantaardige vezels en nutriënten heeft: "Eat the rainbow".

Om die veelheid aan fruit en groenten te eten zijn de Adya gevriesdroogde versie heel handig. Een gamma van meer dan 20 fruit- en groentensoorten in stukjes of in poeder zijn in handige verpakking altijd beschikbaar. Plantaardige vezels zijn prebiotica, voeding voor onze gezonde bacteriën die hen toelaten zich te ontwikkelen. Dat is nog meer nodig als glyfosaat er een groot deel van uitgeschakeld heeft.

Die plantaardige voeding mag natuurlijk geen glyfosaat bevatten en dus best in biodiversiteit geteeld zijn.

Verder is het ook aan te raden om de diversiteit van micro-organismen in onze darmen te vergroten.

Gefermenteerde voeding is hiervoor heel nuttig, bijvoorbeeld Kombucha. Het moet wel over langdurig gefermenteerde producten waarvan de fermentatie dus volledig is afgewerkt en er geen suiker of alcohol meer aanwezig is. Voor Kombucha betekent dit een fermentatie van minstens 3 maanden. De Microdrinks van Adya zijn een gemakkelijk manier om Kombucha dagelijks te drinken.